Nu, un ta um broutšõn pids riekkõ un um ievaņkļõn ītõ mīestõ vežad sǟlgas. Un ni se saņț um sǟl täm jūs pīļõn kakš kūdõ. Siz jemand um kītõn sīe saņțõn: “Broutšõm sīezõ pilsǟtõ!” Un ta um vȯstõn tǟmmõn ud ārnõd. Siz amad āt kītõnõd, mis ne āt tīenõd. Un se saņț um kītõn, ta um īdst kuodast izandõn naiz jära aijõn un izant eņtš ka ulz. Un munt āt lǟnõd kūldõm, kui ta ōŗub sǟl sizal un kītõb, algõ munt nei tīegõd, kui ta um tīend. Ii 10. Kēņigpūoga kāzgõnd. Ikškõrd vuoļ ikš kēņig un tämmõn vuoļ ikš pūoga. Se pūoga mīļintiz ītõ joutõmlapsta, bet iza iz vēļ. Ta sātiz zōldatidi, laz ne kitagõd sīe joutõm laps tuba (~kuoda) jära. Se neitst pāliz, laz ne lassõgõd tämmõn jära urgõ, ku ta jembit äb tul taggiž. Un zōldatõd tǟnda lasizti.
