Kr 9 Lemp-lapin Gušt Ta um broutšõn mõtsõ pūd tagān. Vanā kēv um vȯnd. Ta um lǟnd mõtsõ un astõn pūzõ ilzõ. Nu, un ni ta raḑļõb oksad kațki. Ni tulab mõtsa-kaits jūrõ. Ni ta pīl’õb sie periz oksa pǟl un ra’ḑļõb tǟnda. Mõtsa-kaits kītõb, ku ta kǟb mǭzõ, ku raḑļõb sie oksa kațki. Bed Gušt äb usk sieda, ta set raḑļõb. Mõtsa-kaits lǟb je’ds-pēdiņ, un ni ta kǟb mō’zõ un dikți sarabūb eņšta. Ni ta ailõb mõtsa-kaitsõn tagan un kizūb mõtsa-kaits kä’dst: “Ku sina nei kovāl ūod, siz kīt kah, kunā ma kūolõb!” Mõtsā -kaits um kītõn: “Kui sin õbbi kolm kõrd pīerslõb, siz sa kūolõd jarā.” Ni Gušt broutšõb kodai. Õbbi pīerslõb ikškõrd, siz toista kõrd, siz kolmõz kõrd. Ni vana võtab tšuba (~āinad-koț) un laskūb pǟlõ ma’ggõm, vodlõb, laz ni kūolõg jarā. Tulāb ȭdõg, tammõn īeb kīlma. Ni ta lǟb kodai. Ni nai kīzub: “Kus sa nei kōgiņ ūod vȯnd? Kui sudūd äb ūot sin jarā sīend?” Ni toiz ūomõg nai sōtõb täm taļļõ sittõ ētam. Ni ta vaņtļõb um mõtlõb, mis ta sieda sittõ ētab – ta raḑļõb nīemõdõn jālgad jarā, siz um rūimõ (~rūmõ) dīezgõn. Un nei ta ka tieb. Siz ta lǟb tuba jūr. Nai kīzub: “Voi sa sitā nuo-ētist?” Ta kītõb, ku ta um raḑļõb nīemõdõn jālgad jarā. Nai īrgõb räukõ: ni āt niemõd pagalam.