L=185 (329) Aņdrõks-pǟva īdõn siz um vond ikš vana perinai un vana perimiez, kis slikți at jelanõd. Ni um lānd se vana perinai püvakuoda jūr aņdrõkspǟva iezõ kiela kakštoistõnõz – siz nǟb sǟl sie pierimie nāvõ. Un ta um lǟnd un ta um nǟnd sie perimies (!) , ku se sǟl sie püvakuoda jūs um pīļõn. Un ta tūndub, ku se täm miez, un nei tämm (õn) um zǟl sieda perimiestõ, ku se lība pagālam. Un se perimies um vond mitlõn ka nei-īž un se perimies um vond jedsõ nolǟnd sie püva-kuoda jūr äb ku se perinai un siepierast ne molmõd sǟl āt. Un se perimiez nǟb sieda perināista zǟl. Un ku ne ni atõ lǟnõd kuodai pierrõ kātõ-tuoista, at mitlõnõd, ku ne at īdtoiz nāvõ nǟnõd, siz ne at irgõnd jellõ nei juvist, kui juvist mitikš äb no jellõn… L-186 (330) Iļ sie Kristap mingiz legenda ma uob kūlõn, bet ma uob jara u’nnõn. Ta voļ kandõn vägi jennõ roušti iļ Dougav soda āigal. Ta (u) m Pästai āigaļi vond. Un siz ikš piški läpš um vond ama pe’rri, poiški. Un sie ta (u) m ama periz vīnd i’ļ. Un se (u) m nei lǟlamõks iend pierrõ, kui se (u) m täm pīkstõn puojõ un ta (u) m upandõn järandiz, sūr Kristap. Un siepierast tämmõn um se pieminekļi sīņ Rīgõ pandõd. Un se piški poiški um vond Pästai. Nei min akurat ikš kītiz, vana Jaņi iza nei min kītiz. Siz ta um uttõn, se Pästai um uttõn täm eņtšõn, mikš ta (u) m pa jennõ juvvõ tiend sie rouvvõn. Se (u) m īdõks-kimdõ āigast taggižpēḑõn, ku se nei um kūldõd.
