Ne āt sōnõd jadā mōzõ, āt eitõnd eņtš võrgõd sizzõl un āt maggõnd īž iļ īe jūsõ. Ūoņdžõl jedmõl pǟva kārgamõt ne attõ sōnõd aigā jūrõ. Siz se nūoŗ mīez um kītõn, ku neijen (pǟgiņ) um kaļḑi, siz um amā kilān āndõmõst, set ku se va kaļājin (~kaļājõn) äb. Nūoŗ mīez um lǟnd järāndõz un vanā kalāmīez um lǟnd kalādõks kuodāj. Un tegīž um tund se nūoŗ mīez un kītõn: “Mikšpierāst sa āndõst sīe kaļājin? Ma tokš kītõz, ku äb ūo brī tämmõn andõ.” Vanā juāltõb, ku ta äb ūo andõn. Un sīe kaļājin, kis roudõ tagāb, sīen sin lekš andõ un sīen sa izt ānda. Un nei ka um vȯnd. V31. Kovāl Ans. Ans um sasǟdõn (~sǟdõn) kurē jūr pa pūošõks. Kurē um võttõn kah.