Ikškõrd Pitrõgõl pȯis lǟb neitsõd jūr īezõ. Un tämā lǟb Rūs tubā ukš jeddõ un sǟl nǟb: um līk nustõd rattõd pǟl, ta (u) m tokš kä’dkõks nokōļõn. Un ni täm nei irm, bet ta um sōnd sīe tubā pǟl neitšt jūr un äb ūo kītõn sīe neitstõn. Un se neitst tō’b, laz ta läk kuodāj, ku ta tōb magātõ, ūoņdžõl tīe jūr lǟmõst, äb tīk spriežõ mitsúgid. Ni se pȯis kītõn, ku tämmõn nei irm, ku t (a) äb tūoḑ kuodāj lǟ’dõ, jedsõ ku līb sūr vālda. Ku ni (u) m vȯnd vālda, ni ta (u) m kītõn sīe neitstõn kah, ku ni ta ni (u) m nǟnd, nänt tubā ukš jeds. – Un tuoiz nädīļ sīest kōrandst vīštõ kuolm līkõ, sīes kūožõs akurā́t rattõd. Se vȯļ šiz vaņ šeļļi spūok, kis je’dsõ aigõ tīedõz nei nä’gțõ, ku nei ta līb. Pitrõg (Pr 51)
