Ikškõrd um ikš mīez lǟnd īdõ kōzgõņõ, ikš va buŗānikā, ta sīņõ äb ūo kil kutstõd. Ni n (e) at istõnd ō’j kilgsõ, tuoi ka (u) m vȯnd, kakš kabālt. Ni se īesīemnāiga um vȯnd nuosīedõd un nei ne at veitõ sōnõd ka, nei neika kilāmīedõn rōz vīdõd ka, äb ūotõ vīdõd lōda jūr. Bet ni n (e) at sōnõd kõzīzõks. Ni ta (u) m kītõn sīe tuoiz pǟl (ikš vanā nai ka istõn sǟl le’ižgõl, neiku ne attõ – su’gnai) , kītõn tuoiz pǟl: „Võtā pirg un li ōjeddõ pīpõ smēkõm, kus ne kōzgnikād kīetõbõd, kus tu’ļ um, nun siz a’lt sīe pirg nei, ku mȯlmõd tutkāmõd attõ pa’llõnd, “ – un siz laz tūogõ tämmõn sīņ ōjkilgõ. (Nei tämmõn um vȯnd vajāg sulīz ka īņiz.) Un siz se tuoi um kītõn: „Mis sa tīed sīekõks?“ Siz ta kītõn: „Ku ni lǟbõd brūțõd ma’ggõm, siz minā sīekõks nei nuotīeb, ku ne ma’ggõbõd mūžõm, ku ne mi’nnõn äb maksāt jõvīst.“ Siz: „Kui nei sa võid nuotīedõ?“ ta (u) m ki’zzõn, se tuoi. Ta (u) m kītõn: „Va nei ma võib nuotīedõ sīekõks, ku ma kīerõb īdõks kõrdõ vastõ päuvvõ, siz ne ma’ggõbõd ītõ ma’ggõmõst.“ Un ni se tuoi: „Nu, kui sa siz nänt tāgiž nuotīed?“ – „Ha, ku ma kīerõb tez īdõks kõrd tāgiž perīņ päuvvõ, siz ne sōbõd teiž virgõ.“ Un ni attõ, nä, brūțõd lǟbõd ma’ggõm. Un se vanā nai um nokūldõn. Ni lǟbõd ajām ūoņdžõl, ku ni (u) m brūokšt jūr tu’lmõst, – äb sōt virgõ. Bet vaņ, ni ne äb tīedat, kus ta sīe pūlka ni (u) m pand. Ni ne sǟl īž ōj kilgs at, ne kakš blē’ḑõ. Un ni se vanā nai kītõn, mis ta kūlõn, bet ni (u) m vajāg sīe pūlka tä’m kä’dst, sīe pirg. Ni mõitiz äb sōtõ, ni vībõd vȯļgi nurmõ, tȭitabõd jarākittõ sīe buŗā – sǟl teiž ikš um vȯnd ju kovāl. Ni lǟb se täm jūrõ, kis se sūŗimi buŗā um vȯnd, kis brūdganā sugīst um vȯnd: ja t (a) äb ānda sīe pūlka, siz tulī́ņ vībõd täm sīe tu’l pǟl, kitābõd järā. – T (a) äb tīeda, ta kīeldõb, ku t (a) äb tīeda mittõ midāgid. Bet siz at neijen pieksõnd un siz at sōnõd sīe pūlka kä’ddõ täm kä’dst. Un siz se um tīend nei, ku attõ virgõ sōkõd. Un siz at jūonõd knaššõ kōzgõnd. Vaņ ša nǟ’d, mingiži zvē’ridi um vȯnd vanāst āigast, nu jah! Pitrõg (Pr 46)