Kēņig um vȯnd vanā pois, se um pand Jōņõn täm (~tǟnda) attuomõ tämmõn pa-nāizõks. Jōņ astõn tegīž ibizõn sälgõ un ratstõn īd mīernaigõ. Sǟl ta um pand amḑi magḑidi siemnaigḑi lōda pǟl īdõ būdõ un vodlõn. Siz mierkēņig-tidār um kītõn kēņigõn: “Ma siz sin läb pa-nāizõks, ja sa attuod min suormõks, mis um mier pūoisõ. Se um lǟnd suormõks tagān. Bet piškimīez äb võind pakandõ, sakutsõn mingõz sadā veļidi abbõl, bet ikštõz äb võind midegõst nuotiedõ. Siz um valzil (~vaļkalā) attund und viskõn suormõks ulzõ. Jōņ võttõn suormõks un ratstõn kēņig jūr. Se mierkēņig tidār um kītõn: “Bet sa ūod pa-vanā! Ja sa ied nuorõks, siz ma lǟb sinnõn pa-nāizõks.” Jōņõn vȯnd sūr irm: ta sieldõ tieudõn, ku siz ta pagālam līb. Pitkākūora ikškõrd nuoirikšõn, tuoistā kõrd. Kr 53