Pētõr tīend lūk vāldiņ un vaņțlõn un kītõn: “Kus sa tuļḑ?! Voi siz sin eļš äb uõ rūjmõ?” Zōldatõz kītõn: “Kui sa nǟnd, siz äb uõ. Līdz ku Pētõr um nuovõttõn koț eņtš käddõ, zōldatõz kītõn: “Ma tōks, ku ma īž vȯlks eņtš koț šizāl!” - un nei um vȯnd koțšõ sizāl un iend touviž un vel paldīņ jelāb sǟl.   Kr 50 Ērgiļ nīn Šveits kȭnkad sizāl vȯļ ikš sūr knaš nīn. Tǟnda nutist pa Ērgiļ-nīnõks sīepierāst, ku ta um kōd-toistõn ērgiļ miḑžad pǟl uztiedõd. Nīnsõ jelīz ikš vanā izānd Konrad. Nai tämmõn vȯļ järā kuolõn un ikš ammi piški, bet väggi knaš tidār ei tagān. Siedā iemiliņțiz ikš offitsier, bet se iz apprets tǟnda un ūrgiz järā. Un sīe neitstõn, ku ta vȯļ kōdõks-toistõn āigast, sīndiz pūoga. Ku se poiški kaziz, se iznägțiz väggi kovāl un veggi mīez. Ku ta vȯļ kakš-kimdõ āigast (!) vannit, ta lekš passouļ pǟl eņtš vonnõ kōļõm. Päp pivākuodās tǟnda svēitiz täm riek pǟl un āndiz sveitõd mõk un škǟp un kītiz, ja tämmõn tulāb mingi äda pǟlõ, siz laz kītõg: “Mȭk, saraļ amḑi! Škǟp, sasnieḑž amḑi!”