Se um vȯnd Pūts-spīegiļ perri nik, mis ta um tīend. Pierrõ siedā ta um iend rujāks un tieudõn, ku tämmõn līb kuolõmõst. Sīepierāst ta pand atnutām päppõ, laz se āndag tämmõn jumāl-leibõ. Nänt sõnād ku ta nokītõn, kuolõn ta jarā neiku jegā-ikš rištõd rišting. Sǟl touvõs ta ka miriņdõn armõ äb ānda, sīepierāst vȯndzi, kis paldīņ äb kūol.”  Kr 47 Mikš-pierāst Mōzõn vȯļ lǟlam kēļ