Ni ne lekšta vȯtšõm äb päzzõ ulzõ emīņ mittõ kuskõst. Bet kiuv (kiv?) kōžiji um kovāl. Ni se kurējemā lǟb ulzõ ne kōd veļkõks. Bet se kiuv (kiv) kōžiji pidāb kieud eņtš käds. Un kiuv (kiv) kōžiji pidāb kieud eņtš käds un kīskõb tǟnda sǟlgandžõl tāgiž. Nu, um ni teit, kōzgõnd. Ni ta kutsīz eņtš veļīd kōzgõndz. Mīnda kutsīz kah. Minā ka nei knaššõ ēdiz: minnõn vȯļțõ glōzõst kǟngad, papierõst kleit un tsukkõrõst kibār. Un ni ma dāņtšiz neijen, ku rabīz jālgaq vastõ põrāndt un pieksīz kǟnga kațki. Ni min vȯļ nei uid. Minā lekš ulzõ. Tarān aigās vȯļțõ pakkõld. Ma pugīz sīņe alā. Min tsukkõrõst kibar sulīz järā. Ni ma ei paļļõks. Ni tuļțõ kōzgõnikād ulzõ, ne lakizd bisse/ mis se. Näntõn iz ūo jemīņ lēḑi. Ni ne vȯļtõ nopistõnd mīnda ka īņe. Līvõdõn iz ūo laiḑi, sīepierāst ne iz tīedatõ, kui laz ļ m mier sōgõd. Murāgõl kei üļimi rāndanaigas, set ǖtõ mõtlõs, kui eņtš rovz vȭrist võiks pästõ ja üļ mier vīdõ. Üļimi, algõ set vȭrõd alā vȭlgõ īemõst, vȯļ vaļmõz ammõ andõ ja tȭitīz kurēn až ta sīlda tīeb, eņtš jeng.