Un se um siz vȯnd neka pūolpǟvand ku sounõ, sōma ka um sōnd kittõd. Ni ta um rõkāndõn sīe perīmīekõks, agā agā ta vēļõks tämmõn lǟdõ sounõ rōz piezzõm, ku täm äb vȯļļi kogiņ aigõ paldīņ sōnas vȯnd. Bet ni se perīmīez um kītõn: “Ku siz sinā ni nei siedā sounõ kōrõd, siz li ka (h) .” Bet ni ta um lǟnd. Ta um kūlõn, ku kakš āt rõkāndõnd sǟl sōnas - tīrõ naiatpūoļiz ēļ um vȯnd. Ta um sǟl īž ullõpēḑõn kūldõn, ku ne naizt sǟl sōnas sprīežõbõd. Bet ni ta um piddõn nänt sõnād mīelsõ. Bet ni ne naizt āt tunnõd sōnast ulzõ un se zōldatõz um lǟnd sīņ sounõ. Ne naizt, ku ne atõ vändõnd nēḑi lupātidi, ne atõ kītõnd, laz ne lupātõd läkkõd kus äb kus mingõst äb mingõst izāndõd jūrõ un võtāgõd (~võtāg) mingõst äb mingõži sīemnāigḑi sǟldõ un tūogõ näntõn. Bet ni se zōldatõz um jennõveitõ nuopiddõn ne sõnād mīelsõ. Un ni ta um mõtlõn, ku tämā sōks ka eņtšõn seļļiz lupātõz laps, siz tämā vȯlks rikāz. Bet ta um ni mõtlõn, kust tämā sōb seļļiž lõpātidi. Ta um tulīņ apakkõn, ku tämā võib võttõ eņtš vanā serk. Bet ikš sõnā äb ūo tund mīelõ, un se läpš tämmõn um istund klibā. Ne naizlapst āt tōnõd täm lapsõn täm rikūz järā võttõ. Un nei ne āt īenõd jellõ.
