Lǟnd übizõks ratstõ mierrõ. Übbi vōigub. Ibbi kītõn: “Sǟl līb kǖņḑļõjālga, kēņig kutsub sīnda un pāla sie kǖņḑļõjālga.” Ku sātõnõd täm järā, kēņig tānd tǟnda pa znuotõks un andõn sie ibiz pierast sie vana kǖņḑļõjālga. Ku pǟva nuolǟnd, eitõn umar sizzõl - täiz kēņigmā. Kēņig tuond tǟnda pa znuotõks. Ūoņdžõl sātõbõd kuodāj. Bikar vȯnd ullõ, ta pallõn siedā. Kēņigõn uid (võid?) sieda sittõ andõ. - Nu, ibizõn antõbõks. Un kēņig siz vēļõn ka. Ratstõn täiz. Veiž vastõ. Ibbi vōjgub. Pǟva nuolǟb, eitõn umar - kuolmõz kēņigmā. Nīnsõ juonõd-sienõd ama ie. Uoņdžõl sātõbõd. Kēņig tāb andõ midagid. Ullõ vana lēbakukiļ deņa kilgs. Kēņig kītõn, laz siz võtag ibizõn antõbõks. Astõn sälgõ, lǟnd. Ibbi vȯigõn ama pǟva. Lǟnd kȫnignīnõ un vȯnd sǟl sūr strēk, mingiz pār nädiļț. Tulub kuodāj. Seis āigast vȯnd mānallõ.