Ii 1 A. Īd kēņigõn vȯļți kuolm pȯigõ. Un izā um andõn sīe kuoig. Ni se nūoŗim pūoga ka um tikkõn iņņiz. Nu, un siz se iza vēļiz tǟnda. Ni ne at mier pǟl pūŗintõnõd. Un ni näntõb lēba pūtub järā un vȯza. Ni ne lekšti īd mierlunkõ un siz ne lekšti mā pǟl vȯzzõ vȯtšõm, mõtsalūomidi. Ni se nūoŗim um lǟnd un ni um tund sūr tōvaz tämmõn vastõ. Un siz se tōvaz um īend paikõl - se vȯļ ikš nūoŗizānd. Bet ta äb ūo lǟnd [näntõn kītõm.] Un siz um tund tämmõn vastõ ikš jo sūr tōvaz. Un täis ta um taplõn tämmõn vastõ eņtš mȭkõks, kuņtš tōvaz ei paikõl un täiz vȯļ ikš nūoŗizānd sǟl.