Kraņč, Pētõr, Prits un Trīn Kraņč um ma’ggõn tuba jeds de’ka pǟl. Un Pētõr (kik) un tād’õn (~tikkõn) väggi ma’ggõn [lǟ’dõ] Kraņč um ma’ggõn jdes un ta äb tu’oḑ lǟdõ. Siz Pētõr um irgõn räukõ: “Nei kīlma um u’llõ, laz set Kraņč lassõg tǟnda si’l. Kraņč un kītõn: “Mis sa tied sizal? Sa uoņdžõl magud kiela kādõkst sāņiz i’llõ koškõl. Mi’nnõn um volmist ama ie i’llõ lu’m-vā’dõ allõ ullõ kūldimist un vakțimist, ku äb tu’lt salaist.” Pētõr kītub tägiz: ”Mis siz se pa lǟlam um! Minnõn u’m vakțõmist un ouŗõmist iezõ kiela kolms, laz nūzõg Trīn un Kārli laz nūzõg i’lz: Trīnõn niemõdõn lēmist āndamist siedõ un Kārlizõn bēridi kuopimist. Muitiz Trīn ä vui nojouvõ pǟva kārgamiz sāņiz kolm kil’mõ ri’gstõ. Un aš ma sieda äb uo novakțõn, nei perimiez Trīnõ rīḑļub un Trīn täiz mīnda rīḑļõb, ku ma magub, äb vakț, äb ānda mit-īțõ groundõst minnõn sie pǟva – ama pǟva käumist tija ma’gkõks. Kraņč kītub: “Sa tokš uod lemmõs vāŗõ allõ un mīnda um iezõsaputiņțõn vā’diz ala, ku kīlma um ullõ ta’llõ. Mit-ikš mīnda äb las tu’bbõ iezõ, ikštiz Trīn um mi’n pǟlõ mūžõm ki’zzi. Pernai kītub: Trīn, ānda Kraņčõn siedõ! Trīn kītub: mis selliz va māitan siedõ vajag! – un valab vieta jūrõ zuppõn un triečub (vajab) uksõst ulz.” Nei kītub Pritš (kaš) , “Mis sa sīd sūrslud nei-jennõ – vana ju sa uod un lāiska ka sa uod diezgan! Se le’b ka mitikš kird äb kūl sīnda utam ka! “