Mitsa-ǟma Piedag kītiz: “Ala raḑļõ mīnda, ala raḑļõ mīnda, min podub!” Siz lekš toiz piedag jūr raḑļõm, bet se kītiz nei-īž: “Ala raḑļõ mīnda, ala raḑļõ mīnda!” Siz jumal neiz, ku rouvvõdõn voļ pūdõ vajag. Siz jumal kītiz mitsa –ǟman, laz amad pūd pīļõgõd vaggiž bäs rikkõ. L-182 (326) Tuļ- ǟma. Vaņtšti vanad rouž āt nuokūldõnõd, ku Bēļța tuļ-ǟma Däviņ tuļ-ǟmaks ātõ spriežõnõd kādskiņ. Bēļța tuļ-ǟma um kītõn Däviņ tuļ-ǟman: “Mikš sa nei-jennõ iekud katuks pǟl, ku sa äd mag eņtš loval? Sa nǟd, ku ma Bēļța kārands mittõ kunagist äb iek katuks pǟl.” Siz Däviņ tuļ-ǟma kītiz Bēļța tuļ-ǟman: “Mis sin viga vaggiž eņtš loval maggõm iedõ, ku sin jega reid, ku janbõd sīnda maggõm, siz tiebõd rišt jeddõ, bet minnõn se äb sā tiedõd un siepierast ma äb ui vasto niepiddõ äb-juva mīnda kīsub katuks pǟl.”