Vejmi um ama ājga vond väggi tǟdzi līvõ rov tiegus ja se um andõn illõpidamist sūŗimiz jagu mäd rovvõn. Ama tǟdzi voļ liestad ja sīļkõd vejmi, bet pierrõ ka brēţlist vejmi. Vanast, vel lǟndz sadaājgastõd īrgandõksõl, līvlist vejist lešti liestavõrgõdõks. Paldiņ lešti vejub vadaks, mis sāb viedtõd kīedõdõks. Kītõbõd, ku lešti vejjõm vadaks līvlist voļļid oppõnd sārlist kädstõ. Vaddõ viedist kakš mīestõ. Vanast ka naist voļļid kǟnõd vadal. Vaddõl kalamied lekštõ jõva kīela īdkõks, kādkõks īezõ, Ama ežmõks livist kȭlbatõb ānkaŗplatš, kus äbūo akkijidi – mingi puojõ lǟnd kuojg, rovad ja mõitist ažad. Kalamied jõvist tīedabõd akkijid kūožidi. Ānkaŗplatšõ ētist ānkaŗ ja ama immar ētist lūomidi. Nēḑi võiž vōlda jemiņ aga aga veitim, vaņţlõs mingi voļ liestad “kȭrda”. Vejist lȭjnagstāigõ sāņõ. Bet až voļtõ jõvad kala lūomõd, siz ka kōgim. ȭdõgspūol kalamied rāz novist ja siz teitõ kȭrdõl eņtšvejmiz ažad: ājgist ja laskist kievži, parantist vaņḑi ja kudist ūži vadidi, pājkist laiḑi jnk. (ja nei kōgaz) . Naist ja munt kuod roust rakandist, sūolist ja kūjastist lešti. Vaļmõd liestad saitõ paktõd kastud ja krežad sizzõl ja vīdõd pids tȭrgidi ja māmiedõn mīdõb. Vanast sõvvõ lebbõ piga jegas līvõ kārands jelist zīḑõd ama eņtš aimkõks. Ne ama eņtš aim nipstad abkõks tiedslist nēḑi. Vaļmõz kōp ne vīžtõ kougimist tȭrgõd pǟlõ.
