Vȯ’ļ mõtlõmõst, ku rikāz Di’drõk tuo’d pierāst ārmastiz piškīzt Antsõ, sīestõ ku sa’ggõld ī’d ke’i pišlīz Ants jūsõ ja pistīz kabātõd kūjad kalādõks tǟdõks. A’ž set vȯ’ļ sǭdõb, DI’drõk pistīz vǟrzakuoț mȯ’lmõd tutkāmõd ka kalādõks tǟdõks ja tuoi kuodāj. «Jõvād sõbrādõn u’m jelāmõst ja pidāmõst amā jemīņ ī’dsku’bs, ja ä’b ūo kīeldõmõst ī’dtuoizõn midāḑ, » kītiz alz Di’drõk. Piški Ants set muidlõs danktiz pǟdõ, ja vȯ’ļ vä’ggi ukūz, ku tä’mmõn u’m ne’i jõvā sõbrā. Set le’žgõlizt kilālizt i’zt sǭtõ umīțīgid arū siedā i’m a’žžõ, ku rikāz Di’drõk mittõ kunāgid i’z ānda piškīz Antsõn ka midēgõst vastõ, la’z kil tä’mmõn a’mmõ viļļõ vȯ’ļ i’ļ arū. I’z või ka kītõ, ku piškīz Antsõn ī’dstī’d vȯlks lēba palā vȯnd. Bet Ants vȯ’ļ vä’ggi vȯndzi kūldõs Di’drõk rõkkõ i sõbrād višīstiz ku’bbõ pidāmiz, ja ku sõbrān e’žmõks u’m mu’rtõmõst i’ļ eņtš sõbrā ja pie’rrõ set ī’ž i’ļ eņtš. Ne’i piški Ants ke’i mie’rsõ kievād, sõ’vvõ, si’gži ja tä’mmõn i’z ūo mingizt ä’ddõ, ta eņtš lēba oalā pidīz. Bet ku tu’ļ tǭla, ja sõ’vvõ ve’jmi vȯ’ļ vȯnd piški, si’z set kõrd nǟlga īrgiz tǟnda pīkstõ. Set kõrd ta lekš ilmõ ȭ’dõgiži ma’ggõm. Vȯ’ļ jõvīst, a’ž vȯ’ļ mingi rūš na’ggõrz ja kūja lēba nukā. Di’drõk i’z kǟ’ tallõ Antsõ vaņțļõmõs ja ne’i Ants jelīz ikši’ggiņ. «Ma ni ä’b ūo kōgiņ piškīz Ants jūsõ vȯnd, » Di’drõk alz tallõ kītiz eņtš naizõn. «Mūnda rištīng tǭ’b vȱlda ikši’ggiņ ja ä’b tǭ, ku tä’m ukši vǭrštõb. Seļļizt āt mi’n mõtkõd i sõbrād vȯ’lmiz, ja ma sieldõ tīedab, ku se ne’i u’m tuo’ž. Ma vȯ’dlõb kievādtõ, si’z ma lǟ’b tǟnda vaņțļõm. Si’z ta võib andõ mi’nnõn mingiz kalā. Se tīeb tä’m vȯndzizõks.»
