Sīḑš ni u’m Kǭrlin sūr vaņțļimi, kui ētab lūomõ. Izā pušnikāks sȭidabõd kieuži si’zzõl mie’rrõ. Kieuž nei knaššõ jūokšõb lǭjast ulzõ. Kǭrli ve’l ä’b ūo sǭnd midēgõst sūrdõ vaņțļõm, ku pušnikā nutāb: »Kīerõm!» Kǭrli ä’b sǭ arū, mikš u’m kīerõmõst, ja kizūb siedā izā kä’dstõ. Izā sēļțab, ku ja’mdõd kīedõd īrgandõksõs u’m rǭz kīerõmõst, algõ īegõ merk jūstõ kōgaz; mõitiz ä’b võiji sǭdõ lūomõ. Rǭz aigõ sõidõnd, pušnikā nūzõb laijõ pistõ, Tä’mmõn u’m ētamõst vadā mie’rrõ. Izā īrgõb sõidõ lougõ. Ne’i vȯļļi sȭidamõst, algõ vadā mǟ’dõg jarā. Seļțõs pušnikā laskūb vadā tībõ mie’rrõ ja võtāb kuoț linā ku’rrõ ja ki’v jõ’vvõ kä’ddõ, ja si’z ētab kuoț i’ļ lǭja tagīz va’dmõl mie’rrõ, Si’z ta võtāb tegīž airõd ja ä’bțõb izān sõidõ. Kieuž jūokšõb tegīž ne’i knaššõ, ku Kǭrlin siedā vaņțļõs u’m mu’idlõmõst. Tegīž pušnikā nutāb: »Kīerõm! » Ildīņ lǭja īrgõb lǟ’dõ kū’oḑõn merkõn pǟlõ. Ve’l u’m seļļi rǭz kīeta. Pušnikā panāb jubā airõd jarā. Ni ta jemīņ ä’n nūz pistõ. Ta istāb jemīņ jõvā kilg pūolõ ja rūoikõb akkõ »polākõ» vi’zzõ. Ni irgõbõd vie’ddõ. Kǭrlin tegīž sūr i’mlimi. – Kuo’nnõ ta vȯ’ļ kūlõn rõkāndõm, ku vadā viedāmi vȯļļi smagā tīe. Bet sīḑš ta ni nǟb, ku izā pušnikāks viedābõd ne’i kievāmstiz ja kieuž sadāb ne’i knaššõ seļļižis rīnkiz. Vie’ddõs izā pušnikāks nīžõbõd ī’dtuoizõn, kui näntõn sīe ja sīe pušnikāks mie’rsõ u’m lǟ’nd. Perīzõks tulāb vadā. Siedā set Kǭrli tǭ’b nǟ’dõ. Ta lāngõb pardõ pǟlõ vaņțļõm, kui je’nnõ ka u’m ka’ļḑi.