kuo’nnõ, rāndas je’llõ Kǭrli jelāb Sīkrõgõl. Ta tuļ Sīkrõgõl jelām. Tuoi suodā, mis mä’d kazām sai le’bbõ jelām, tuoi līvliztõn jemīņ vaijõ. Jegāī’dõn u’m jelāmõst eņtš pie’rrõ. Ma jelāb ne’i ku jemā ripsõ. Ku rištīng jelāb ne’i ku kik nanā pǟl, si’z ta jegāl āigal võib li’bštõ. Ma ne’i ku kǭ’d tu’l va’isõ jelāb, ī’dst irm un tuoist irm. Jelāb ne’i ku kuoț sizāl. Ne’i ku tu’lka’jsõ jelāb, äbvõi mõitizõks tǟnda sǭdõ. Ta jelāb ne’i ku tijā tūļ (~ ne’i ku tūl pǟl) . Ma jelāb ne’i ku u’ņštä’bbiz. Ne ne’i ku kaš pi’ņņõks jelābõd. Ne jelābõd ne’i ku piņīd. Jālga u’m jarā pūdõn, ä’b või tä’mkõks je’llõ. līvližist i’ļļõ je’ltõd teritorij jelāmizki’bḑizt maitsõ Se u’m jeks. Ta tuļ je’dmõl. Ma lǟ’b si’nnõn je’dmõl. je’ddõlu’ggimizt pi’ddõ