va’llõ kāndatõ Tä’m ka’ggõl kāndatõb. Ma ä’b või tǟnda sīlma tutkāmõs kandatõ. Ta ä’b kāndat mīnda. Ma ä’b või kāndatõ siedā nēmiztõ. Ma ä’b või siedā kāndatõ. Kui ma võiji siedā kāndatõ? Vī nī’emõn kāinaltäud ainõ! kaikõ nä’gțõ kāikaks ra’bbõ kaibõ nustõ ka’ggõlt murdõ ka’ggõlt vie’ntõ eņtšõn ka’ggõl pǟlõ võttõ mingizõn ka’ggõlõ langõ ka’ggõlst jarā Tä’m ka’ggõl kāndatõb. Ta kīerõb si’n ka’ggõl kǭ’dkȭrdiņ. Ta mūrdiz eņtš ka’ggõltõ – ei rujāks. Ta jetīz sīe tīe mi’n ka’ggõlõ. Ne sadābõd mi’n ka’ggõlõ (~ ka’ggõl pǟlõ) . Ta istāb mi’n ka’ggõl pǟlõ, mis ma võib tī’edõ.