li’bḑi kēļ pī’emdi kēļ pitkā kēļ slikți kēļ va’imi kēļ kēļ ne’i ku tȭla kīeldõ kastõ kīeldõ pieksõ eņtš kīeldõ vǭļikšõ Kēļ kǟ’b aššõ – kierdõ rõkāndõb. Kēļ kūjõb jarā rõkāndõs. Kēļ u’m jarā vä’zzõn. Pidā eņtš kīeldõ! Kēļ sõ’vlõb – pa je’nnõks rõkāndõb. Pī’emdi kēļ – rõk ä’b ūo sieldõ, ne’i ku pūoltūorõz. Pitkā kēļ u’m, ku tūoizta na’grõb. Vȱida eņts kīel ambõd tagān! – ku u’m vȱidamõst tǟnda, algõ ta rõkāndõg. Alā sa eņtš kīeldõ ku’ltõ! Se u’m mi’n kīel pǟl – sīemnāiga või rõk. Se sõnā u’m mi’n kīel tutkāmõs. līvõ kēļ Kēļ u’m jarā ka’ddõn. Tä’mmõn u’m saksā kēļ sūsõ. Mēg i’z līedam ī’tizt kīeldõ: ä’b võimõ ku’bbõ rõkāndõ. kāndla kēļ plint| kēļ Ta ä’b mūošta, ta set kämpiļțõb. Amād tīeažād at mi’nnõn kä’dpierāst. Padā sūoimõb kațļõ, ī’tiz mustād mȯ’lmõd. katūks ku’ļ katūkst ra’bbõ kǭ’dkiļgi katūks Jelāmi u’m katūks allõ. Je’llõn pa’ņ katūks pǟlõ. ä’b ūo katūkst, mittõ pǟn vǭŗõ. Katūksõst tulāb vī’mõ le’bbõ.