Ta narrõb mīnda: tī’eb jūokidi mi’nkõks, ertļõb. nanā jūokšõb nanā jūokšõb ne’i nemē kõuvõ kievād (~ kievād kõuvõ) nanā lǟ’b lǟlamstiz nanā tīlkõb sǭdõ pitkā nanā kuskiz eņtš nanā teppõ pitkā nanāks īedõ nanā tutkāmõst jarā võttõ na’nnõ mǭ’zõ tänktõ na’nnõ pīliz a’jjõ jõvā nanā andõ Nanā sõ’vlõb, sǭb ūdtõ kūlõ. Nanā sõ’vlõb, līb vī’mõ. Pī’lõb, nanā täuž. Sai pitkā nanā ja uid. Tä’m opātimiz sie’ggõ na’nnõ i’z tep. Si’nnõn tu’lbõd nanāst jǭsõd u’lzõ. Sīen vȯ’ļ knaš piški nanā ne’i ka gro’udõz. Ta rabīz pi’ds na’nnõ. Alā pa’n eņtš nanā a’mži! Mis sa ajād eņtš nanā a’mži! Ta tȭmbiz eņtš nanā tǟdõks – agā mingi kard vȯ’ļ. Alā nä’gţõ eņtš na’nnõ! Ta nä’gţiz mi’nnõn pitkõ na’nnõ. Sa eņtš nanāks a’mži a’ilõd si’zzõl. Sigā tīngab nanāks mǭdõ. Sūr nanā ne’iku sigān, võib lǟ’dõ mǭdõ tīngam. Kūrgõn u’m pitkā va’imi nanā. Seļļi nanā ne’i ka kūrgõn, sa võid lǟ’dõ boŗīdi akkõm ne’i ka kūrgõz. Sīen vȯ’ļ seļļi nanā ku arāgõn. Kūolka nanā Ku naizmīez kuo’d kūoršõnt ä’b nǟ, si’z u’m pȯis ; ku nǟb, si’z u’m mīez. na’ggõr kūor na’ggõr vārdõd na’ggõrzt kūorštõ na’ggiri võttõ na’ggõrd ne’iku sūrd kūlakõd panāb na’ggõrd mǭ si’zzõl võtāb na’ggiri mǭstõ i’lzõ Ta lekš na’ggõrdõks tõrg pǟl. Ma vȯ’ļ lapstõks na’ggiri kuoŗŗõmõs. Sa ūod tämpõ ūdtõd na’ggõrz, tukūd ī’d. Mužīņtõb tǟnda, ku mužūb