Ēstlizt at mä’d su’gveļīd. kõ’ŗ su’glimi piški knaš immõrgoutlimi sū ne’iku pūmpar ouk sūr laigā sū ne’iku krupān sū vāldiņ ne’iku krupān sū vāldiņ kūldõ perīņ sūdo rõkāndõ sūdõ andõ sūdõ brūikõ sūdõ pi’ddõ sūdõ vi’zzõ pānda ī’dstõ sūstõ pi’vst sūzõ je’llõ sūst sū’zõ ä’b võtā mittõ sū’zõ ma’gḑiz sūkõks sīedõ pūol sūkõks ne’iku ī’dstõ sūstõ Sū īeb tȭlzaks. Sū jūokšõb vietā. Sū lǟ’b ne’iku su’dmaļ. Ta rõkāndõb, nemē sū vǭ’tõb. Si’n u’m sū ne’iku sandrokkõ täuž. Pidā sū vāldiņ, la’z kärmi tulgõ si’zzõl! Pa’n sū vi’zzõ! Pidā sū vizās, kärmizt līndabõd si’zzõl! Sū u’m vizās ne’iku pierz. Alā sa ku’ltõ eņtš sū jarā, sū ju ka kulūb! Pidā eņtš sūdõ; pidā eņtš kīeldõ! Ne rõkāndizt ne’iku ī’dstõ sūstõ. Mis sa ajād eņtš sūstõ ulzõ! – Mis rištīng mõtlõb, siedā ä’b või a’mmõ rõkāndõ. Ta rõkāndiz pūol sūkõks, knappõ võiž mȯistõ, kūlõb set, ku bobīkšõb. Se vȯļļi seļļi sūkõks naizpūoļi. Jõvā sū, se u’m sūŗ rõkāndiji. Kis u’m sūŗ rõkāndiji, pietāji, sīen u’m laigā sū. Kis rõkāndiz pǟgiņ, kītiztõ, ä’b ūo sū pǟlõ sa’ddõn. Se u’m mi’nnõn sū pie’rrõ – mis u’m kievāmstiz rõkāndõ. Strīkõks strīkõb vikārtõ. Kǭrli ve’l vȯlks sūr strēk lovāl vie’ntõn.