M 3 Un ne (u) māt kagž drougõst at jellõnd ku’bs. Mō pǟl ne at jellõnd. Siz tuoi um kūolõn järā, tuoi vel um īend. No se ni um īend jellõz, bet sīen at tunnõd kōzgõnd. Ku ne (u) māt salōlatõd, ku ne at pivāstkuodāst ulz tund nei neka um sǟl pivākuodā jūs, ne kālmad ka at – un ta (u) m kītõn ne muntõn, laz ne läkkõd krūog jur – neiku vanāst vȯ’ļ, krūogõ vȯļ se paikõl–iemi – ku ta lǟb kālmad pǟl eņdž drougõ ka (aiz) kutsõm kōzginz. No, (u) m aizlǟnd un eitõn sīņ poļļinz un irgõn sǟl rõkāndõ un kutsõn kōzginz. Un nei se kālma um atški’rrõn vāldiņ. Un ta drougõz um võnd, ni (u) m vȯnd jels, bet ta sīest midēgõst äb ūo kartõn. No jels, jels. Um kītõn, no, ta pallõn eņtš kōzgõnz tǟnda. No ta (u) m atkītõn, ku tämmõn ka (u) māt kōzgõnd tä’mp (õ) ; ku ta ni (u) m e’žmõks satund täm jūr tǟnda sapōlam, laz ta siz īegõ litõ āiga pǟl täm jūr, siz ne täiz lǟbõd täm kōzginz. No, un ta (u) m lǟnd sīņ droug kōzgõnz, sīez kalmõz. No sǟl um antõd tämmõn sīed, jūod, neiku kōzgiņš ju (u) m. Un kuolm stik ta (u) m izdaņtšõn. Un ku se ni (u) m vȯnd le’b, ta (u) m lǟnd, tämmõn lēmõst um eņtš kōznikād, brūț jūr, kālmast ulz tulmõst. No, ku (u) m sīest kālmast vȯnd ulz tund, bet ni äb ūo vȯnd pivākuodd (õ) äb kālmidi, äb krūogõ, äb midāgid äb ūo vȯnd, pavíssõm vȭrõz platš, vȭrõz mō. Nei ta (u) m lǟnd, sōnd riek kä’ddõ, lǟnd pids ŗek un sōnd īd päpmȯizõz, kus päp um jellõn, strōjpõn je’llõ. No, ni ta irgõn kizz (õ) , ku kus ta ni um paldīņ, un iskītõn, kui tämmõn ni um, k (u) äb ūo nei vȯnd, ku um vȯnd. Nä, se päp täm kä’dst um iski’zzõn pienes (!) un ta (u) m iskītõn pienes, kui ni (u) m vȯnd, ku nei um vȯnd, ku ta um lǟnd sīņ un ku ni äb ūo mittõ midāgõd jemīņ, vȭrõz tikkiž.
