Rebbi, kaš, mõtsā-sigā un okš Re’bbi um lǟnd perīmīe (!) nōțõd-ta’rrõ. Vanā runts um vȯnd sǟl jedsõ. Rebbi kizzõn: “Mis sa täsā tīed?” – Perīmīez äb āndaji sīedõ. Rebbi kutsõn īņõ. Rebbi ievīnd eņtš beḑḑõrõz. Suiž lǟnd piddõz. Rebbi kītõn: “Li lougõ, alā li nei, ku min drougõz äb…” Bet äb ūo nägțõn su’ddõn. Nei suiž satiekõn okš un mõtsā-sigā, pastōstõn näntõn. Ne lǟnõd rebiz ko’d pǟl. Rebbi kītõn, laz istieg juvõ sīedõbtõ. Nei okš juvā rīek-tiedai, su’ž slakta’r nuomurdõnõd īd buļļõ īd kōra (!) jūs, mõtsāsigā satiend pūstõ tarīļḑ. Attūonõd rebīz kod jeddõ. Rebbi tund uldz, kītõn, laz amād paglä’bbõgõd, ku tämmõn irm, ku äb sō sakīsktõd. Mõtsāsigā sōmal si’zzõl, suiž gadag-pȭrõz, okš pūzõ. Nei tulāb ulz – sūr dālba iļ a’b, īrgõb sīedõ õrra-rra-rra-rra. Suiž nǟb: “Ūja, ta nosīeb tikkiž, kus siz mēg sōmõ?!” Mõtsāsigā tōb nǟdõ, pistāb nanā ulz. Kaš mõtlõb, ku īr, akkõb na’nnõz. Sigā andõn jālgadõn tīet. Nei kaš isädagõn – gadāg-pȭrõz su’ddõn pǟlõ; nei suiž panāb mõtsõ. Kaš isädagõn su’dstõ, kaš pūzõ – okš iekõb pūstõ mō, sarabīz ēņšta un drougõdõn tagān. Rebbi set nagrõb. Kaš tulāb tāgiž un sīebõd.