Kl 16 Jōņ Folmaņ Vaidõld, ta vȯļ muskant, spēļõdõks ta spēļiz. Un sūt jūoji ta vȯļ. Un ni tämmõn um vȯnd tulmõst tǟnõ Kolkõ – ta um uzkutstõd riškiži spēļõm. Un ni ta sǟl um nospēļõn ne riškist, tuoiz pǟva vastõ ȭ’dõgt ta um irgõn kuodāj lǟdõ pids. Vīz-kāngart. Un ta um vȯnd dikți jarā-jūobõn. Ni ta um vȯnd novä’zzõn, ta um mõtlõn: panmõst rōz rek-aigõ nuomaggõm. Un sǟl um vȯnd sūr kand riekaigās. Sīe kand kilgõ ta um pand maggõm. No, un ni ta um maggõn. Uzreiz (~uzvienreiz) ta kūlõb: ikš tulāb broutšõ kieladõks. Piebroutšõb tämmõn jūrõ un pidāb õbbist paikõl un kītõb: “Mīez, mis sa magūd, tul ista minnõn kilgõ si’llõ , ma broutšõb ka sīņõpūol, ma sīnda vīb.” Kolm mustõ erzõlt at vȯnnõd rattõd jeds. Ni ta um istõn sizzõl. Un nei ne atõ broutšõnd. Bät nei briesmõg um ailõn, ku tämmõn tūļ viskõn kibār mōz, sīe dikți broutšõmõzõks. Ni ta, ku ne at vȯnnõd neijennõ nuobroutšõnd, ku um tund sīe riek jūr, kus tämmõn ni vȯlks lēmõst, siz ta um pallõn sedā izāntõ (~kutšõrtõ) , laz pidāg õbbist (~õbbõst) paikõl, ku ta astāb täst ulz, tämmõn um täs rek kuodāj lǟ’dõb. Bät äb ūo piddõn, broutšõn īdõ broutšõmõst jedspēņ. No, siz ne atõ broutšõnd selliz strēk. Siz um piddõn õbbist paikõl un kītõn: “Ni sa asta ulz!” Ta ni um nǟnd, ku īd sūr jel jūs ni u’m, bet äb tīeda, kus um. No, un izānd um kaddõn järā amād õbbõstõks. No, un ta um iend sīņ ulzpēņ ne karitõd si’l ma’ggõm.