Ǭdõmõz ä’bī’t ä’b ūo nǟnd, agā agā se u’m ma’ggõn eņtš ūnda. Ni pitkā Jǟkõp kītõn, ku ta ne’i u’m sīe īe istīend. – Ta ä’b usk. Nä’gţõn sīlmadǭ’rõn – si’z ta ki’l u’m uskõn, ku seļļist sīlmadǭ’rõnt täsā mǭ pǟl pavissõm ä’b ūo. Ni ne āt irgõnd eņtš võrgidi ulzõ vie’ddõ – ni u’m vȯnd ne’ije’n ka’llõ sizāl, võrgõd tǟ’dõd, ku knappõ set u’m notūond lǭjaks a’igõ. Tä’mmõn u’m vȯnd emīņ nēḑi tidāri, mū mie’r valdnikād agā agā vȯ’ļtõ vȯ’ļtõ ne kuožālist tegīž. Ne kalāmī’ed at notunnõd a’igõ, vie’ddõnd eņtš lǭja i’lzõ ne’i u’m tulīņ mie’r irgõn rūtšõ, u’llõ, sūrd lāinõd su’ggõnd. Ne’i u’m se Jǟkõp kītõn: “Ni mie’rjemā bro’utšõb mä’d mie’rst ulzõ je’dspēḑõn”. Un Jǟkõp nustõn ve’l kibārt un nogristõn ve’l kibārõks. Un sīest āigastõ u’m ītõ kabāl sūrd touvõd un slikţõd āigad, kamǟr mie’rjemā järā lekš. Sr. l. VII 1922 Didrik Brennkopf (Brenkou) , s 1850, Uu Sr 54 Mie’rneitst kutsūb pȯisõ eńtš jūr