“Ku set ma äb sō rujāks!” vȯļt täm ežmizt sõnād. Nänt ta rõkāndiz kil eņtš jūs, sīepierāst ku tuoizt vȯļt jubā äd tīeda kus. Vālda vȯļ äb kougõn sadāmiz kūožõst paikõl īend. Alfrēd akīz täm vizzõ, vīž tarā jūr ja astīz ūdpǟl sälgõ. “Kas sa mōzõ sadīzt?” kizīzt munt, ku Alfrēd kuodāj jōdiz. “Agā mõitiz äb sō ju ratstāmizt sieldõks oppõ, ” arriz Ans. “Amā irmstiz vȯļ siz, ku ma sadām īrgiz, ” nīžiz Alfrēd pierrõ, “ku ma jubā mōs vȯļ, siz iz ūo emīņ mittõ mingizt viggõ.”
