Kakk karjub.   Bū’s rǟkõb.

Ma jään ööseks.   Ma īeb īezõks.

Noodale mindi öösel juba.   Va’ddõl lekštõ īezõ jõvā.

Liivi keelt õpetatakse Liivi rannas peaaegu kümme aastat.   Līvõd kēļ sǭb opātõt Līvõd rāndas pigātaga kim āigastõ.

Siis ta õpetas mulle, kuidas ma tehku.   Si’z ta mi’nnõn opātiz, kui ma la’z tī’egõ.

Sa õpetad mind jooma.   Sa opātõd mīnda jūomõ.

Ma õpetan teda vitsaga.   Ma opātõb tǟnda joutõks.

Õpikut selleks ei ole olnud.   Optõbrǭntõzt sīe pierāst ä’b ūo vȯnd.

Koolis õppetöö oli vene keeles.   Skūolsõ oppimizt vȯ’ļtõ krīevõ kīelkõks.

Ma õpin sinu käest.   Ma opūb si’n kä’dst.

Õpiti köiel käima.   Opīztõ kǟ’dõ pi’ds kīeta.