Ku Ōdõmõn sīndõz ežmi pūoga Kain, siz jumāl kītõz tä’m pǟl nei: “Visk sa tä’m iļ katūks i’ļļõ, siz ta irgõb kǟ’dõ tulītõz.” Bet Ōdõm kītõz: “Ku ta līb pagālam, kis siz täm samaksāb? Äb tīeda, voi min emiț mingi läpš lī’b (!) .” Un Ōdõm äb ūo viskõn. Jumāl kītõz tä’m pǟl tegīž: “Ku sin jelāidõn piesīndõb mingi läpš, siz visk sa täm iļ katūks i’ļļõ, siz ta irgõb aššõ kǟdõ.” Ōdõmõn um piesindõn nīemõn vāški. Nei ta um võttõn un viskõn sīe iļ katūks iļļõ, – um äb ūo vȯnd pagālam un vāški um irgõn kǟ’dõ. Sīepierāst kah paldīņ kǟbõd luomõd aššõ: ku at pǟva va’nnit, siz ju trēpiļțõbõd. Bet rištīng irgõb kǟdõ, ku ta sōb āigast jūr, sīepierāst ku Ōdõm iz visk Kaintõ iļ katūks iļļõ. Sīe ma kūliz eņtš ǟma kä’dst.
