Ii 50. Pȯis ratstab neitsõ. Un se neitst äb ūo tǟnda tādõn. Un ni ta um mõtlõn nei, mis ta ni umițõd tīeb, kui ta sāb tǟnda. Kuolmõnds īes vȯnd sǟlgas täiz pāinaji. Siz ta sīe īe täiz um lǟnd jära. Un siz ku ta um sīe kuolmõz īe tund, siz se neitst um tundõn tǟnda, ku se um se pȯis. Se neitst siz um irgõn mõtlõ, ku laz läkkõ siz ka tämmõn, ku ni um lēmist. Jema um kītõn: “Noh, siz li ka!” Un siz nei nuttõd ne at vȯnnõd, päp jūs nuovȯnnõd. Nu, ku ni um se kāznõgõd pivapǟva tund, tikkiž um vȯnd vaļmõz, ni um lēmist pivvõkuoddõ, āltaŗ jūr lōlatõm… - neitst kūoliz jära un sai tūodõd miriņ kuodaj.
