Grikī Pētõr ka’ggõrd Mi’n vanāǟma nīžiz. Ūdskilās vȯļļi je’llõn seļļi Grikī Pētõr. Grikī Petõrõn um vȯnd sǟl Ūdkilā kilgs tarā. Ta um sī’ezõ ta’rrõ killõn vȯ’ddõrzt. Ä’b vȯ’ddõrzt, bet ka’ggiri killõn. Sǟl um ne ka’ggõrd seļļis tupūksõs pī’lõnd. Ja lǟ’nd ūoņdžõl vaņtlõm, ku sǟl u’m mingi sīend siedā ka’ggõrzt. Ta lǟ’nd vaņtlõm, ī’dtõkabāl siedā sīend tegīž. Siedā lǟ’nd vakțõm. Istõn ī’ž sīe tupūks pǟl ja vȯ’dlõn, ku tulūb mingi seļļi sēji. Nǟ, nǟnd, ku ikškõrd īekõb mingi i’ļ tarā seļļi. Mõtlõn: sie u’m mõtsākaits piški kēv. Sīes pi’mdõs äb ūo nǟnd ne’i sieldõ. Se tund sīņõ jū’rõ ja irgõn sīedõ. Ta mõtlõn: „Vȯ’d, vȯ’d, ma si’nnõn īekõb sälgõ ja ... ja ratstāb kuodāj.“ Ne’i ta mõtlõn ja īekõn sälgõ sīen. Se tīend seļļ sūr „Ȱ-ȱu!“ ja ildīņ a’ilõn ja ne’i ku Grikī Pētõr īend sī’ezkilg ta’rrõ ja se a’ilõn i’l tarā i’ļ. Ja lǟ’nd vaņtlõm ūoņdžõl. Ūoņdžõl vȯnd tarān aigās sūr juļk ka īend sīest irmstõ. Okš vȯnd. Ne’i ku si’z mūndakõrd at okšīd sǟ’l vanāst at je’llõnd. Jarā ädāgõn kõps Ikškõrd lekš kõps pǟvalikīzõs kǟ’m. Äkīstiz neiz ta eņtš kilgs ī’žeņtš vaŗŗõ. Ta ädāgiz vä’ggõ jarā, sīeperāst ku pidīz sīe mingiz sūrd sǭradõks lūomõks. Pa’ņ amāl joudõl jūokšõm. Agā Agā kui kierdõ ta ka īekiz, irmzi lūomõz i’z īe tä’mst mittõ sa’mtõ tagān. Īekiz amā āiga kõpsõn kilgs. Kūolõmt sǭņõ jarā vä’zzõn jōdiz ta perīzõks ī’d sūr gadāgpȭzõ va’ŗŗõl. A vaņtõl i’mmõ. Erm vȯ’ļ jarā ka’ddõn, nemē vȯlks mǭ alā va’jjõn.