23. Ja ku ta voļ eļs, sūrs vājas, nustiz ta entš sīlmad ja neiz kougõnd Abraamõ ja Latsarusõ täm sils. 24. Ja ta rõkandiz nuttõs: Iza Abraam, vol alastli min vastõ ja kaim Latsarusõ, laz ta entš suorm tutkam kastag vied sizzõl ja jādtõg min kīeldõ, sīpierast ku ma väggõ sāb vājastõt sīes tul palamizõs. 25. Aga Aga Abraam rõkandiz: Pūoga, mǟdl, ku sa entš jõvamt ūod sānd entš iga jelamizõs ja Latsarus neiīž äbjõvamt; aga aga ni ta sāb lūotantõt, aga aga sa vājastõt. 26. Ja pǟlõ sieda um vail täd ja mäd sūr vait nustõt, neiku ne, kis täst tākst täd jūr lǟdõ, äb võit, äb ka sǟld mäd jūr tūlda. 27. Aga Aga ta rõkandiz: Siz ma sīnda pālab, iza, laz sa tǟnda kāimõg min iza kuoddõ;
