Ikškõrd ikš ǟma ie-iedõn suormõz un vier jūokšõn lu’m pǟlõ. Ta um kītõn, laz tämmõn vȯlk selli tidār ku lum. Un nei um sindõn vālda tidār punnist poskudõks. Ǟma nuokūolõn, mīez võttõn tuoiz naiz. Se īd pǟvan trietsõn sīe tidār jedspēḑõn. Ta um lǟnd pids mõtsidi. Tubā – tariļḑ, kōšid, kōid. Iskietõn siem-aiga vaļmõks un pand lōda pǟlõ, īž pu’ggõn lovān allõ. Atõ tunnõd pēgal-pūogad – piškist mī’ed, ne at vȯnnõd kuldõ kōvamõs kūlda-mä’gsõ, mōn allõ at kouvõnd. (Vaidõl ma kūlõz – Rīmiņ, ikš skuțk, kītiz.) Atõ brīnõnd, kui näntõn sīemāiga vaļmõz, pasienõd, atõ lǟnõd jedspēḑõn. Neitst iend sīņ jelām. Vȭrõž-jemā tulāb kēmõdõks nīnõ. Vanā nai pa’llõn, laz laskõg tǟnda si’l. Ta äb lask, Kēmidi vȯļļi eņtšõn. Siz at izva’idõnõd. Vanā nai piepīkstõn nei līdzõ jūrõ, ku neitst saddõn mōzõ un vȯnd pagālam. Pēgal-pūogad konnõ. Ikš ie-akkõn sīe kem jūrõ, vieddõn sīe ulz pǟstõ ibukst sizāld – un neitst iend jellõ. Pasienõd, lǟnõd jedspēḑõn tegīž. Neitst nopiezzõn rīstidi un nei jedspēņ. Nai tund umardõks, ikš pūol giftig. Īž jamstõn, – äb ūo vȯstõn, äb vȯļļi rō’dõ – pasmekkõn, tuoiz kaņț andõn neitstõn. Se saddõn pȭrandõl pagālam. Mīed tunnõd kuodāj, izvõtšõn – midāgõd. Nuovȯstõnõd glōz zārka, vīnõd kūlda-mä’ggõz. Rīek pǟl ikš nuosadāb mōzõ – umārz issadāb sūstõ un neitst ieb jellõz. Luštigõld. Kis um nuosa’ddõn, se um sōnd sīe tidār pa-naizõks. Notiend kōzgõnd, at vȯstõnd ma’gdidi, izbruvõnd vȯļtõ …