Kl 10 Lapst-tēji Ikškõrd um jellõn ikš rikāz zīḑ. Täm vȯļ ikš āinagi tidār. Täm jūs jelīz ikš luoņ-pȯis. Sīen vȯļ Mikiļ ni’m. Ni ta tōž šie tidār jūr sōdõ ma’ggõm. Ta mõtliz, kui laz sōgõ siedā. Siz ta ismõtliz un vȯstīz mōļõ kolm zort: siņist, punist un mȭltist mōļõ. Siz ta nomōļțiz eņtšõn sīe pūlka kolm zort pǟl un magīz lovāl. Ūoņdžõl (!) zīḑ-neitst nūziz i’lzõ, īrgiz pȭrant pūstõ. Siz ta neiz, ku Mikiļõn um seļļi knaš ažā. Siz ta liktiz lūdõ-vandkõks siedā (~sedā) knaššõ ažžõ. Mikiļ magīz neiku äb tieda. Siz zīḑ-neitst lekš izān kītõm. Izā tuļ uks vaiz vaņtlõm. Ku Mikiļ nūziz ilzõ, siz vanā zīḑ kutsīz tǟnda eņtš jūr (un) kizīz, kui tämmõn um toisti se ažā ku muntõn. Mikiļ kītiz: “Ārmaz izānd, minā eņtš ažāks tīeb selliži sūri mēḑi – jendraļidi, ofitsieridi un ka kēzart.” Siz zīḑ kītiz, ta tämmõn maksāb pǟgiņ rō’dõ, laz ta läk täm tidārõks louvõl. Siz Mikiļ ka lekš, vanā zīḑ īž pīliz jūsõ. Mikiļ akīz tidārõks mǟngam. Nei vanā zīḑ īž lāngiz Mikiļõn pǟlõ un nutīz, laz läk mõltsizõks neiku līb kēzar.   Kl 11