Ikškõrd vȯļ ikš perīmīez un perīnai. Näntõn vȯļ ikš muļki pūoga. Toiz perīmīen teiž (~täiz) vȯļ tidār. Un se muļki pūoga tōš šiedā toiz perīmīe tidārt võttõ pa-na’iskõks (~pretsõ) . Jemā (~jõmā) lekš šie tidār jūr, laz ta tulg täm pūogan pa-na’iskõks. Tidār tuļ vaņtlõm un neiz, ku se brūdgana selli pamuļki um. Brūdgana tōž tulīņ, laz se brūț maggõg tämmõn sīe iezõ kilgs. Nu, un brūț ka lekš. Bet iezõ ta um tōnd lǟdõ ulzõ ku’zzõm – brūdgana äb lask. Ni brūț um kītõn: “Ku sa äd usk, siz sidā minnõn kieud käd jūr, siz pids siedā kieta viedā tāgiž!” Ni ta um lǟnd ulz. Sǟl um vȯnd ikš tikā. Ta um siddõn sīe tikān sīe kieud sōrand jūr un laskõn sīe tu’bbõ. Brūdgana um vieddõn siedā kieta lovā jūr un um irgõn kōļõ tǟnda kädkõks – brūț karri tikkiž. Ni ta um nuttõn iezõ: “Jemā, min brūț um karri!” Jemā (~jõma) kītõb, laz pidāg sūdõ. Ni ta um teiž apkōļõn tikkõ – nǟnad ka at vȯnnõd. Un ta um nuttõn tegīz, ku täm naizõn at nǟnad kah. Jemā um kītõn teiz, laz ta pīlõg vāgiž. Bet tikā irgõn räukõ. Ni muļki brūdgana lovāld ulz, bikšõd jalgõ un ailõb brūțõn tagān, ku um nuopiettõn tǟnda. Brūț lǟb eņtš kuodāj. Bet lǟ’dsõ vaņtlõb immar, nǟb, ku tulāb brūdgana tagān. Nei ta riek aigõ mōz, nustāb gunga-serk ilz un siz nustāb ne kakš jalgõ kah ilz. Ni muļki ailõb jūrõ, ni ta apvaņtlõb, ku sǟl istulbõd jõvād ažā-pūd-kakš kōjõ un raņ-pud nēšt kõurõmišt. Ni ta lekš kuodāj kirrõ tagān, ku sōks nuoraḑḑõl ne jõvād ažā-pūd. Brūț nūziz ilzõ, lekš eņtš kuodāj jedspēḑiņ. Muļki tuļ tā’giž kirrõks – iz ūo emīņ ažā-pūḑi un pasaka pagālam.   Kl 7