V 5. Kovāl nai. Ikškõrd um vȯnd ikš rikāz mīez un joutõm mīez. Sīe rikkõn um vȯnd sūr mōkabāl un joutõmõn piški mōkabāl un pǟgiņ läpši. Siz se joutõm um kouvõn immer eņtš mō tõvā grōv, algõ täm lapst läkkõd rikkõ mō pǟlõ. Siz rikāz um laskõn eņtš nīem ulzõ. Se lǟnd grōvõ jūom, murdõn järāndiz. Rikāz um lǟnd tīesõ jūr kaibõm un ni tīes äb ūo võind midāgist issprīežõ. Un siz ta um kītõn, ta āndab kuolm tabāndikštõ, – kis pierrõ kuolmõ päuvõ võib nänt nokītõ, sīen līb vīndig: kis amā rikāz, kis amā aššõ võib ailõ un kis amā saldõ um? Ni tund joutõm kuodāj murāgõl, ku ni ta um pagalam. Bet tämmõn um vȯnd sūr tidār kuonnõ. Ni vȯnd kuolm päuvõ immer. Joutõm un rikāz lǟnõd tīesõ jūrõ. Tidār kizzõn, mis pa vigā. Izā iskītõn, kui tämmõn lēmõst tīesõizānd jūr. Tidār set nagrõn un kītõn, algõ murtõg.