Bet ni amād lǟbõd ma’ggõm – ikš ulūb lä’b tagān. Perīmīez lǟb lä’b jūrõ: kis täs (~ sǟl) nei rǟkõb? Kītõn: „Voi siz sinā äd tund, ku minā ju (u) m sin pȯis, “ un tämmõn vȯļļi nei kīlma. Un iskītõn tikkiž. Un ni (u) m perīmīez võttõn, nuorīļõn un ra’bbõn kuolm kõrd iļ pierz – un ni (u) m vȯnd kōskõnō’gõ mōsõ. Ta (u) m opātõn, kui um tīemõst, – mis sǟl um vȯnd tīemõst, siedā m (a) äb tīeda jo kōgaz. Un pȯis pierrõ siedā kunāgõst äb ūo emīņ nei tīend. Perīmīez um lǟnd mõtsanaigõ un eitõn sǟl kuolm kõrd iļ pǟ, īd kand jūs. Pitrõg (Pr 45) Maŗi Šaltjār (s 1860)