Buŗā pa-krúpaks Mõštagõd, Tālsas ikš vanā nai um tīend ēņšta pa-krúpaks. Un ni vaņ šǟl um vȯnd būoḑnikā nai. Un tämā (u) m siedā vaņ bu’ŗŗõn, se vanā krupā. Un kui ne buŗŗijid vel, vaņ: ku ta tīeb ēņšta pa-krúpaks, siz ta sōks sīest rištingõst vaņ midāgõst nei võttõ (pa-ī́rõks ka tīeb mingi) . Ta ēņšta nuobuŗub, bet siz ta võib siedā rištingt rikkõ, ku ta midēgõst sōb täm kädst. Un ni se būoḑnikā nai lǟnd īd ūoņdžõl būoḑõ. Ni tämā nǟb, ku būoḑš um moštagõd seļļi sūr krupā, krupā būoḑš! Ni tämmõn vȯnd tulī́ņ mīelsõ, ku se līb se vanā blē’ḑ. Nei tämā võttõn lūdõ vard un pand iļ šǟlga. Nei se va krupā īekõn un uzreíz ukst uldz. Un ni ta vȯtšõn, ni ta vȯlks ra’bbõn täm mōzõ – äb ūo sōnd kä’ddõ. Ni ta kūldõn, mis sīe vanā naiskõks ni vȯnd, ku se slava ju (u) m vȯnd, ku ta ēņšta pa-krúpaks ju nuotīeb. – Un ni vȯnd vanānai ūoņdžõl lovāl: sǟlgalū kațki, doktār tagān.
