Jarākūolõn perīmīez pa-piņņõks. Se (u) m vȯnd neika Sōrmōl. Min tōți um vȯnd Sōrmōl un siz sǟl at vanād rouz irgõnd nīžõ, kui sǟl um vȯnd. – Ikškõrd um vȯnd ikš perīmīez un tämmõn um vȯnd pȯis. Perīmīez um vȯnd kuŗētēji, bet pȯis – täm vastuksnikā. Perīmīez um vȯnd strīḑšõ (~ kīvsõ) sīe pȯisõks. Un ni tǟmā (u) m īend rujāks, se perīmīez. Ni ta nǟb, ku (u) m kūolõmõst, ku ta emiț äb lī nūziji. Ni tämā (u) m opātõn eņtš perīnaizõn un kis täm īebõd tagān: ku tämā ni nuokūolõb un siz ku täm bē’rõd ni lībõd, siz laz sīe pȯis sōtõg tämkõks broutšõ jedspēņ kālmad pǟl un tīegõ vel īd sīemnāiga un pangõ ne bē’rnikād vel amād sīemõ, ku ta seļļi rikāz perīmīez um vȯnd. Un ni se perīnai nei tīend. Un se pȯis ni broutšõb jedspēḑõn sīe zārkaks. Bet ni se pȯis broutšõb īd kabāl un ni se zārka pōkõb ikškõrd. Ni pȯis äb midāgõst sīe ikškõrd. Pōkõb tūoista kõrd. Pȯis mõtlõn: ni jõvīst äb lī. Un nei pȯis jetāb ibīz riek pǟl un nǟb, ku kuolm kūzõpūdõ sūrd oksādõks at kūorõkst ka’zzõnd, – un täm (a) ailõb i’ldzõ. Un nei (ka) ku tämā sōb ildzõ, nei pōkõb kuolmõz kõrd un nei mustā pi’ņ šārkast uldz. Bet nei ka nūškõb tīedõdi, kus se pȯis un sōnd, kamärt sanūškõb, ku (u) m kūzõs i’llõ. Un ni irgõb gro’užõ siedā pūdõ, pȯis i’llõ jarāädāgõn. Groužõn (~ jamstõn) siedā pūdõ un nei sīend siedā pūdõ. Un ku se pū ni līb drīz kațki, īrgõb ä’llõ, ni se pȯis kō’lõb – ne oksād at kubsõ, voi tämā äb võiks nuovieddõ pids nēḑi okšti sīezõ tuoizõ pū’zõ. Un tämā (u) m nuolǟ’nd. Un ni ku sadāb se pū mō’zõ, ni ailõb piņ sīņ ladā jūr, isnūškõb, voi pȯis äb ūo sǟl, – äb ūo! Ni īrgõd ūd pǟl tūoista pūdõ sīedõ, ku pȯis um teiž sǟl i’llõ. Un siz īrgõb se pū tegīž lūotšõ. Ni (u) m astõn se pȯis tegīž, sōnd vientõ eņtšta sīez kuolmõz pū’zõ. Un ni sadāb se tuoi mō’zõ, ni (u) m ladā jūr vaņțļõmõs tegīz, – äb ūo. Ni ienǟb, ku (u) m i’llõ, ni īrgõb sīedõ kuolmõst pūdõ. Un ni (u) m ju pūol kațki, pūol nuosīedõd, pȯis rǟkõb, ni pagálam līb. Bet ni (u) m ratstõn ikš mõtsākaits, tund ratsõl. Ni pȯis ouŗõb, laz glōibõg tǟnda. Un siz mõtsākaits um laskõn siedā pi’ņņõ, bet äb või nuolaskõ. Ni tämmõn um tund mīelõ, ku tämmõn um ikš õbḑi lēḑ vel – vanāst nēḑi kuŗeḑi (u) m vȯnd laskõmõst, siz um vȯnd vaidzig – un ni ta (u) m sīekõks, lōțõn si’llõ. Un ni (u) m tōnd ailõ va äbjõvā sīņõ zarkõ. Neika (u) m laskõn, nei um vȯnd sīņī́ž rattõd jūr pagálam, nuolaskõn mō’.