Būv-mēstar um pand tämmõn bāļkidi touvõm, bet jedsõ laz ta nuosnuorõg un siz set īrgõd (!) seļļiz touvõ. Pūts-spīegiļ mõtlõn, mis siz ni snuorõks võtāb, - kieuvd. Võttõn kieud un rabbõn pids baļkõ un siz īrgõn (!) touvõ un notouvõn nei pientizõks ku kieud. Siz lǟnd mēstar jūrõ un kītõn, ku ni um vaļmõz. Mēstar tund vaņtlõm (!) un nǟnd, ku baļk jarā riktõd, andõn Pūts-spīegiļõn iļ kūora un kītõn: “Või ma sin nei kītz, laz sa baļkõ nei pienõks touvõg? Kus ni laz seļļiz pangõ?!” Pūts-spīegiļ kītõn: “Se um toiž. Sa kītst, laz selliz touvõg ku snūor, ” un lǟnd būv-mēstar jūst jarā. Kīlma āiga võnd. Ta mõtlõn: lēmõst īdõ kōrandõ peislõm. Ku amād nolǟnõd ulzõ, ta võttõn eņtš rai un lǟnd ōj kilgõ peislõm un peislõn sǟl ūomõg sōņi. Pūts-spīegiļ irgõn irgõn roppõ. Izānd iend Pūts-spīegiļ pǟl kõzizõks un kītõn: “Ja ma vēl sīnda ikš-kõrd eņtš mō pǟl [nǟb] agā agā eņtš novadā sillõ (!) , siz ma laskūb sīnda mōzõ!” - “Ku se izānd mēļ nei um, siz sǟl mū äb või midēgst tiedõ, ” un lǟnd jarā ju kougõn (!) . Nei Pūts-spīegiļ lǟnd īdõ lazrettõ. Sǟl doktār um kītõn, ku tämmõn voļļi nälaimā, ku nei-jennõ ruiḑi un mit-ikš äb sōji tierrõks. Pūts-spīegiļ kītõn, ja tämmõn āndab tuontõ rubīļț kūlda rōdõ, siz ta nuo-arštõb tikkiž iļ kolm pǟva tierrõks. Kolmõz pǟvan äb ūo vȯnd mit-ikš rujā emīņț. Doktār vȯnd nei luštīgõl, ku andõn vēl toiz tuontõ rubīļt ka Pūds-spīegiļõn jūrõ.
