Jōḑ, se nänt āigastõd um vȯnd. Min ǟma kītiz nei, ku täm jemān um tund jōḑ sõ’uvvõ. Un siz um vȯnd rujā, väggõ rujā (u) m vȯnd. Se (u) m vȯnd seļļi rujā, ku (u) m ve’ržtõn rištingt. Siz ātõ tīenõd īž seļļiz ainḑi mingiži. Ne āinad at vȯnnõd sellist-tūolist, ma äb tīeda, mingist ne at vȯnnõd. Siz ta (u) m ma’ggõn ōjsõ kus ta (u) m ma’ggõn agā agā ō’j tagān, seļļiz lemmõt kūožõs, nei um ve’ržtõn . Siz ta um īend ma’ggõm un siz u’nsõ ta (u) m kūlõn, ku (u) m kītõd ne’i: „Siedā valdõ ī’d āndatõ, “ laz āndag siedā mustõ ka’! Nu, un siz, siz um vȯnd mustā nī’emõ – se um seļļi ul kītõmi – nu un siz se nīem um ku’zzõn un siz atõ grūžõnd sīņ sīe rīst alā un siz võttõn siedā kustā un sīest (õ) um jūond si’zzõl, sīest ku’zzõst. Siz um vȯnd jōḑ järā. Se vālda vȯļ šiz se āina, siedā ma äb tīeda, mis se pa-vālda um vȯnd, mis ne sǟl at jūonõd; vāldad at vȯnnõd, ne īž kīetõstõ seļļiži ainḑi. Itá’mmõ mis ne at sōnõd kä’ddõ, siedā ne at sīenõd un jūonõd, siz iz ūo seļļiži ārštidi. Mis set mīelõ tu’ļ, siedā võtīz si’zzõl. Ak seļļist amād kõlbõbõd – mis set tikkiž kītõb, sīe kēratõb! Ni lībõd aktõd. Ni lǟb tīesõ jūrõ lēmõst. Ni äb tūoḑ emīņ rõkāndõ ka’, tikkiž līb papier pǟl! Ūžkilā (Uu 3)
