Ni se nūoŗim um lǟnd un ni um tund sūr tōvaz tämmõn vastõ. Un siz se tōvaz um īend paikõl - se vȯļ ikš nūoŗizānd. Bet ta äb ūo lǟnd [näntõn kītõm.] Un siz um tund tämmõn vastõ ikš jo sūr tōvaz. Un täis ta um taplõn tämmõn vastõ eņtš mȭkõks, kuņtš tōvaz ei paikõl un täiz vȯļ ikš nūoŗizānd sǟl. Ii 1. Kēzarõn vȯļți kuolm pȯigõ. Kakš tāžti lǟdõ izbroutšõm, izā nuoŗim pȯigõ iz vēļ. Izā vēļõn perizõks ka, andõn mȭk iņņiz - ku sīeks raļļõb, siz mitikš vastõ äb ūo. Pūŗitõnõd pids mierda. Vȯza loppõn järā. Lǟnõd mā pǟl vȯtšõm mõtsalūomõ, kakš vaņimizt veļļõ ītõ riekkõ, nuoŗim eņtš riekkõ. Nuoŗim lǟnd. Tund selli tōvaz. Mȭkõks vētšiņțõn vastõ, tōvaz īend paikõl un nuoŗizand vastõ: “Minst sa päzist, bet jedsõ…” Nuoŗim (pūoga) lǟnd jedspeḑi. Täiz jo sūr tōvaz vastõ. Täiz vētšiņțõn mȭkõks, tund nuoŗizand un kītõn, ku vel lēji, äb tīeda, mis līji. Lǟnd jedspeḑi, tund kuolmõz tōvaz vastõ. Mȭkõkd nuoraļļõn, kuņtš iend paikõl, se tōvaz.