Un ne’i tämā u’m lǟ’nd uldz. Un ne’i tämā u’m tund pivākuodā je’ddõ (z) – pivākuodā vȯnd pi’mdõ – un ne’i at lūd vȯnnõd ka immõŗ ka’ggõl vizās tegīž. Un ne’i lūd rõkāndõnd tegīž tä’mkõks, laz ve’l ikš reid läkkõ pǭlam, laz atlaskõg tǟnda. Tämā u’m lǟ’nd tegīž. Un ne’i vanā nai dõ’ržtõn pǟdõ tegīž un mitī’dtõ sõ’nnõ ä’b ūo kītõn. Un ni tämā u’m tund tegīž pivākuodā je’ddõ un ne’i lūd sǟlgas tegīž, immõr ka’ggõl vizās, un āt kītõnd, laz tämā läkkõ ve’l kuolmõz reid. Tämā u’m mõtlõn: tämā ne’ikuine’i ni pagalam u’m ju, tä’mmõn u’m set lēmist. Tämā u’m lǟ’nd ve’l. Ni ta u’m ne’ije’n pallõn siedā mustõ nāista (mingizt kuolmkimdõkō’dõks āigast va’nnit se mustā nai un se neitst mingõst kō’dõkstuoistõn āigastõ va’nnit) . Si’z ta u’m pallõn, laz atlaskõg nänt lūd un laz atlaskõg tǟnda – ta ä’b pä’z vāldiž nēšti lūšti. Ni se va nai ä’b ūo mitī’dtõ sõ’nnõ agā agā kah kītõn e’žmõks un ta set u’m pallõn, laz atlaskõg tǟnda un nänt lūd. Un ne’i u’m kītõn, ku atlaskūb. Un ne’i u’m kistõn tu’ļ järā tulīņõz un ni ta ä’b tīeda, kui ta ulz sǭb sǟldõ. Ni u’m pi’mdõ, ä’b tīeda, kust ta u’m si’llõ sǭnd. Un si’z ta u’m je’llõn pi’ds zārkidi un roppõn iļ ī’d zārka, iļ tuoiz zārka i’ļ un vȯtšõn ukstā. Un si’z tä’mmõn u’m vȯnd irm kah. Un si’z ta u’m sǭnd sīe uks un si’z ta u’m tund ulz. Ni ta u’m tund pi’vvõkuo’ddõ. Un ne’i ku ta u’m tund sīņõz eḑīzõ, kus ne lūd ātõ, ne’i ne lūd ātõ sadānõd [ḑžv>rkst – ḑžv>rkst] mǭ’z. Un ni u’m neitst tund krūogõ tā’giž. Ni se krūodznikā mõtlõn, ku se neitst emīņ jelsõ ä’b ūo, ku ta ä’b ūo tund ve’l tā’giž. Un si’z ta u’m sǭnd pǟgiņ rǭ’dõ, bet si’z ta u’m noma’ggõn rujā seis nädīļt. Un si’z tä’mmõn pie’rrõ at vȯnnõd kǭzgõnd. Tä’mmõn u’m vȯnd joutõm brūtganā un sīepierāst ta u’m īstõn lǟ’nd nēḑi lūḑi sǭmõ.