Jemā kītiz: «Istā mi’n kilgõ, si’z ma si’nnõn kītõb. – Tikkiž se mǭ, mis tästõ nǟd ja ve’l pǟgi, n jemīņ, u’m izāmǭ. Je’dsõ i’zzõ jelīzt tä’m izā ja izā izā. Ne i’zt jelāt set sī, dš mä’d kǭrands ǭ’d, bet setmis mūši kǭrandis ja mūši mǭkabāļis. Se mǭ vȯ’ļ näntõn ja sīestõ se u’m ka mä’d izāmǭ, mis mēg, nänt lapst, ūomõ sǭnõd. Täsā ne āt je’llõnd, tīedõ tī’enõd, rȭmlizt vȯnnõd ja kāndatõnd jubā kōgiņ je’dsõ mēḑi. Täsā ne amād āt kūolõnd ja ma’ggõbõd eņtš ōdis. Ä’b vȯlkstõ mä’d izād ne’i pǟgiņ kāndatõs tīedõ tī’enõd, si’z mä’d mǭ vȯolks rǟnka, kus midēgõst ä’b kazāks. Ä’b vȯlkstõ ne mä’ddõn opātõnd jõ’vḑi tīeḑi tī’edõ, si’z mēg ve’l vȯlksmõ mõtsālizt, kis midēgõst ä’b tīedaksmõ. A’ž ne ä’b vȯlkstõ opātõnd Jumālõn uskõ, si’z mēg ve’l paldi, n vȯlksmõ pagānõd. A’ž ne ä’b vȯlkstõ mǭdõ grumānikīst amāl joudõl kaitsõnd, si’z mä’ddõn paldi, n ä’b vȯlks ä’b pandikši, ä’b õigizt, ä’b ka vāldiņvȯ’lmizt. se mǭ u’m pǟgiņ kāndatõn vȭrõd ro’vvõd pīkstimizt. Bet se mǭ vȯ’ļ mä’ddõn eņtšõn ne’i ārmaz, ku sīe jõvām pierāst izā izād kāndatizt ka vaijõ, āndizt eņtš vȯņ, eņtš vie’r ja jeng. Sīepierāst mä’ddõn u’m eņtš izāi’žḑi tie’nnõmõst ja pidāmõst nē, di mīelsõ o’vtõs. Nēḑi mä’ddõn u’m o’vtõmõst ne’i ī’ž kui i’zzõ ja je’mmõ, si’z mä’ddõn līb jõvīst ja mēg kōgiņ jelām mǭ pǟlõ, mis Jumāl u’m mä’ddõn andõn. Mä’ddõn u’m vȯ’lmõst ne’i ī’ž kȭlbatõb, kui vȯ’ļțõ vȯ’ļțõ izā izād, algõ nänt jēngõd, kis ä’b kūolõt, nǟ’gõd ä’bkȭlbatõb läpši. Siedā mǭdõ, mis ne āt tī’enõd knaššõks ja vīļa kazātijizõks, mä’ddõn u’m ka seļļizõks pidāmõst. Siedā mǭdõ, mis ne āt ne’i vä’ggi ārmastõnd ja kūoļimiz sǭņõ kaitsõnd, u’m ka mä’ddõn ārmastõmõst ja kaitsõmõst ne’i ī’ž kui siedā ne te’itõ. Siedā a’mmõ u’m tīemõst ä’b set sīestõ ī’d, ku izāizād siedā āt tī’enõd, bet siedā u’m tīemõst ka mä’d eņtš jõvām pierāst. Sīe mǭ Jumāl u’m mä’ddõn sīepierāst andõn, la’z mēg sǟ’ld sǭgõd tikkiž, mis mä’ddõn mǭ pǟlõ u’m vajāg. Se āndab mä’ddõn ǭ’riņi ja leibõ, tīedõ ja palkõ, sõbrīdi ja armõ. Se mēḑi kazātõb Jumāltõ kārtajiztõks ja jõvāks, siedā a’mmõ oppõm skūolsõ ja pivāskuodās. Se mǭ pidāb i’llõ vǭļikšõ, algõ mitikš mä’ddõn võigõ tī’edõ i’ļļõ. Vǭļikš u’m mä’ddõn a’bbõl a’mši jõ’vši ja kȭlbatõb tīeši. Se mǭ āndab mä’d jelāmizõs je’ltõb kūožõ ja, ku kūolõm – oudõ. Sīepierāst se mǭ u’m mä’d sūr kuo’d. Sīe mǭ jõvāks u’m mä’d usklizist tīemõst tīedõ ja, a’ž Jumāl tǭ’b, o’vkõks kūolõmõst. Mǟ’dlõ set, ku Jumāl u’m andõn mä’ddõn sīe mǭ, la’z sǭgõ täutõt tä’m tǭ’mi ne’i mǭ pǟlõ kui touvõs. Se u’m Jumāl mǭ ja tikkiž, mis mä’ddõn u’m, sǟdõb Jumālõn. Mä’ddõn kõrd līb āndamõst vastūkst i’ļ sīe, kui ūomõ Jumāl āndõkst kȭlbatõnd. Ta kõrd kītõb jegāī’dõn mēšti: «Ma si’n u’m pand kuo’d prațțijiks ja sīe mǭ vǭļikšijiks; kui sa ūod eņtš kuotā prațțõn, kui sa ūod mǭdõ vǭļikšõn? « – Mis si’z kītõm Izāndõn vastõ? Tämā, kis amādõn kū’oḑštõb õigizt kū’odõ, mēši nǟb set pattõ ja pūtõkši. Bet koņtš ve’l ūomõ tä’m kuo’d prațțijid, seņtš mä’ddõn u’m pǭlamõst tǟnda, la’z ta āndag sūrdõ izāmǭ ārmastimizt, la’z mēg võigõd tī’edõ ne’i, ku se mǭ drikšõb ja kuojābõb tä’m amā vǭļikšimiz allõ. Si’z la’z k’illõg tienāndõks tä’mmõn kazāmõst kazāmõ.«