Pētš tu’ļ skūolstõ kuodāj. Riek aigās knäpīzt kanād. Le’žgõl i’z nǟ mitī’dtõ rištīngt. – »Ni u’m parāz āiga rǭz ertlõ ka’ņḑi.» mõtliz Pētš. Ta īrgiz viskõ kanādõn piškizt kivīdõks. Ku Pētš vȯļ sīend lȭinagiži, tu’ļ kilā perīmīez, kīen ka’ņḑi ta vȯ’ļ ertlõn, tu’bbõ. Jemā āndiz kilālizõn ra’j ja pǭliz istām. Bet Pētš tǭ’ž lǟ’dõ ulzõ. Ta jubā mȯjīz, mis pierāst perīmīez vȯļ tund. »Pētš, » kītiz perīmīez, »sinā rǭz aigõ tāgižpēḑõn viskīzt kanādõn kivīdõks. Sa mõtlizt kil, ku siedā mitikš i’z nǟ. Bet ma sīnda neiz vä’ggi jõvīst le’b lä’b. Ja Jumāl neiz sīnda. Ta neiz jemīņ ve’l ku minā, ta neiz si’n ä’bjõ’vvõ sidāmt. Si’nnõn vȯ’ļ rȭm, ku kanād si’nstõ kārtiztõ. Seļļi rȭm mittõ kuskiz ä’b kõlb. Set se u’m mīez, kis ä’bțõb muntõn. Äbī u’m tī’edõ vǭjlizõn i’ļļõ. Kis lapsõld vȯldsõ eņtš ä’bjõvā rȭm pierāst rabūb ja ertlõb mǟmidi lūomidi, sīestõ tulāb tūltōvaz rištīng.» Pētšõn vȯ’ļ vä’ggi sūr uid. Ja jemān vȯ’ļ sūŗim uid i’ļ eņtš pǭrgiļ pūoga.