Lūdõtabār ädās. “Maksāg, mis maksõs, agā agā tämpõ um kanā vȯzzõ sōmõst!” mõtlīz va rebbi ja kȭntšiz iļ sūo ikšlimiz kōrand pūol, mis vȯļ sūo aigās. Pimdõm katīz jubā mōdõ, ku ta kōrand ležgõl jōdiz. Ežmõks pīliz ta pūdrīt tagān ja vȯdliz, kuņtš rovst vȯļt maggõm lǟnd ja Polī – sūŗ, karri piņ vȯļ vȱlgõd sil puggõn. Siz lekš ta lougõ, lougõ taļ jūr ja pugīz leb ovār jettõd uks taļļõ sillõ. Ädāks vȯļ vanā kõurõd sōradõks jōsõ vel virgs, se īrgiz amāl kurkõl mǟgõ. Siedā kūlõs īrgis Polī uttõ. Piņ utāmiz pǟl vīrgizt ka aimrovst. Izā tȭmbiz sāina jūst bis, jemā võtīz tsišibīšk, ja mȯlmõd ailizt ulzõ. Sūrs ims iz līeda va rebbi ildīņ taļ ukstā. Pimdizõs taļs immõrgouți ailõs sadīz ta viedbaļļõ. Sǟld ulzõ īekõn ailiz ta pǟkõks vastõ reḑḑõlt. Set siz, ku izā vȯļ taļ uks perīzt sōņi vāldiņ tõmbõn, päzīz va lūdõtabār taļst ulzõ. Uks vail ta sai vel set napsõ izā kädst bis jamdiz tutkāmõks ja jemā kädst tsišibīškõks. Polī sai ka vel pōr kõrd ambõdõks täm karrõ akkõm, jedmõl ku va rebbi jōdiz pȭzõd sil jarā kaddõ.
