Ikškõrd tallõ, pierrõ lȭinagstaigõ, astīz Uļī, kui īdtõluggõ, skūolst kuod pūolõ. Āiga vȯļ kīlma ja vaimi tūļ pūgiz vastõ. Rek vȯļ vizzõ pūontõd. Lum vȯļ nemē põrm ja ulātiz pȯisõn pūolad sōņõ. Uļī astīz sidālistiz jeddõpēḑõn. Ajīz kejā jeddõ ja pīkstiz lȭga vizāstiz rīndad vastõ. Tämmõn nägțiz īdtõluggõ, ku pōrkimdõ samtõ jeddõpēḑõn rek äb vȯlks emīņ nei jennõ vizzõ pūontõd. Agā Agā sīņõ sōnd neiz, ku vȯļ īti amālebbõl. Sai perīzõks arū, ku se set nei nägțõb. Jubā ta īrgiz väzzõ. Kūoḑõn vel kilomētõr kuod jūst vīž rek leb piškīz kūzõd mõtsā. Sǟl iz ūo nei kīlma ja vȯļ vōŗ. “Ma novūb täs rōz, ” mõtlīz Uļī ja istīz sūr gadāgpȭzõ vaŗŗõl riek aigõ mōzõ. Laskīz ēņtšta sǟlgaņiz, tuggõs vastõ pȭzõ. Vȯļ väggõ jõvā nei vȱlda. Tūļ ūgiz pūd ladīz. Ta iz sō mittõ mikšmõks panmõ, ku sīlmad lekš vizzõ. Inīz maggõm. Vīrgiz set siz, ku ikš tǟnda vizāstiz ȭlma jūs rebțīz. Tei sīlmad vāldiņ. Neiz izā abīņiz pālga eņtš jeds. “Kus sa, kuldi läpš, ūod maggõm īend!” kūliz ta izzõ rõkāndõm. Siz võtīz izā täm sillõ ja kāndiz rieggõ pǟl. Vǟndiz jālgad nōgiz dek sizzõl. Ibīzõn ta viedīz ikškõrd pōtõgõks ja se ailiz näntkõks nēļastõs kuod pūol. Kuodāj sōnd izā vīž Uļīz sils tubbõ. “Tūo paņkõks lūnda!” nutīz ta jemān. Jemā jūokšiz ädāstiz ulzõ lum tagān. Siz ȭŗizt kōgiņ aigõ Ulīž kežži ja jaļgi lumkõks. “Äb ūo sīegid sūrdõ viggõ!” kītiz perīzõks izā. “Agā až ma äb vȯlks tämmõn vastõ lǟnd, või až ma äb vȯlks piddõs broutšõs tǟnda nǟnd, siz kil kīlmatõks vȯlks täm võttõn.