Lummomm sidāmõs nūziz sūŗ tōmi astõ läb jūr ja vaņtlõ, mis Ans tubās tīeb. Kōgiņ võiksliz ta sīe tōmiz vastõ, agā agā lekš perīzõks sīegid. Ta tīediz kil, ku äbjelzizt ažād äb tūoḑõt kūožõst jarā likkõ, agā agā mõtlīz, ku mitikš äb nǟ. Tuļ läb jūr. Vaņtliz sizzõl. Jemā vērbikšiz ōjkilgs. Ans magīz jubā lovāl, piškiz käd pǟ alā pand. Nagriz leb un. Lummommõn sidām sai ildīņ kurblizõks. Mikš um tämmõn vȯlmõst äbjelziz lummommõn, mikš ta äb või vȱlda läpš, nemē Ans? Ja siz īrgiz lummomm itkõ. Sūrd kīņḑõld vīerizt tämmõn pids pȯskīdi alā ja ta rǟkiz kibḑiz īelkõks. “Kil um tūļ lǟnd vegīzõks!” kītiz jemā, “īdtõ ullõmõst ulūb läb tagān.” Agā Agā Polī eņtš būdõs sai arū, ku se äb ūo tūl ullimi. Īrgiz amāl kurkõl uttõ ja jūokšiz tubā tagān. Lummomm ädāgiz väggõ jarā ja rūoikiz läb jūst jarā lǟdõ. Jōdiz set, set eņtš jedmilizõ kūožõ, ku jubā Polī tuļ sūŗ märāks tubā nūrka tagānd. Agā Agā kīerdiz rūoikimizõst ja ädāgimizõst ta iz sō ēņtšta nei pigā kūož pǟl paikõl panmõ, agā agā īdõlpūol, tūolapūol, ällõs, ta sadīz immõr. Täm pǟ vīeriz tutkāmõst jarā ja kejā lekš kōdõ kabālõ. Se vȯļ väggi kurbli temp. Agā Agā Polī īrgiz vel sūŗimtõ märrõ tīedõ. Siz lekš izā ulzõ vaņtlõm, mis se piņ nei irmzistiz utāb. Tubbõ tāgiž tulds ta kītiz: “Lapst, sullõn lummomm um sūŗ tuļ immõr eitõn. Siedā se Polī utāb.”