Ta um jubā kuolm päuvõ sǟl tubā tagān nei pīlõn, lūdõvarž pivs, vanā lotšākibār pǟs. Vaņtliz, mittõ sõnnõ rõkāndõs, eņtš mustād sid sīlmadõks kōgazõ. Mitikš iz tīeda mõtlõ, ku täm lum rīndas rabūb lem sidām. Tämmõn mīeldizt amād sīe kōrand lapst. Agā Agā amā emīņ ta ārmastiz piškīzt immõrgoutļimizt Ansõ. Ans ārmastiz vist ka tǟnda. Mǟngiz pǟvad lebbõ täm ležgõl ja vaņtliz täm pǟl vaildõ muidlijizt sīlmadõks. Ku Ansõn vȯļ ȭdõn tubbõ lēmist, siz lummommõn sugīz pitkā āiga ja ei igābõks. Pǟlõ siedā ei vel pimdõks ja lȭinagõst nūziz veggi tūļ. Siz tubās sai altõd lamp palām, sīepierāst ku läb sai äkīstiz sieldõks. Lummomm sidāmõs nūziz sūŗ tōmi astõ läb jūr ja vaņtlõ, mis Ans tubās tīeb. Kōgiņ võiksliz ta sīe tōmiz vastõ, agā agā lekš perīzõks sīegid. Ta tīediz kil, ku äbjelzizt ažād äb tūoḑõt kūožõst jarā likkõ, agā agā mõtlīz, ku mitikš äb nǟ. Tuļ läb jūr. Vaņtliz sizzõl. Jemā vērbikšiz ōjkilgs. Ans magīz jubā lovāl, piškiz käd pǟ alā pand. Nagriz leb un. Lummommõn sidām sai ildīņ kurblizõks. Mikš um tämmõn vȯlmõst äbjelziz lummommõn, mikš ta äb või vȱlda läpš, nemē Ans? Ja siz īrgiz lummomm itkõ. Sūrd kīņḑõld vīerizt tämmõn pids pȯskīdi alā ja ta rǟkiz kibḑiz īelkõks. “Kil um tūļ lǟnd vegīzõks!” kītiz jemā, “īdtõ ullõmõst ulūb läb tagān.” Agā Agā Polī eņtš būdõs sai arū, ku se äb ūo tūl ullimi. Īrgiz amāl kurkõl uttõ ja jūokšiz tubā tagān. Lummomm ädāgiz väggõ jarā ja rūoikiz läb jūst jarā lǟdõ. Jōdiz set, set eņtš jedmilizõ kūožõ, ku jubā Polī tuļ sūŗ märāks tubā nūrka tagānd. Agā Agā kīerdiz rūoikimizõst ja ädāgimizõst ta iz sō ēņtšta nei pigā kūož pǟl paikõl panmõ, agā agā īdõlpūol, tūolapūol, ällõs, ta sadīz immõr. Täm pǟ vīeriz tutkāmõst jarā ja kejā lekš kōdõ kabālõ. Se vȯļ väggi kurbli temp. Agā Agā Polī īrgiz vel sūŗimtõ märrõ tīedõ. Siz lekš izā ulzõ vaņtlõm, mis se piņ nei irmzistiz utāb.